کلسیم:
دریافت روزانه کلسیم برای داشتن استخوان‌هایی مستحکم و متراکم ضروری است. در صورتیکه دریافت کلسیم کم باشد و یا به خوبی جذب نشود، بدن از ذخایر استخوانی برای حفظ عملکردهای بیولوژیکی خود استفاده می‌کند و توده استخوانی کاهش می‌یابد. از دست‌دادن توده استخوانی به عنوان بخشی از فرآیند پیری نیز می‌باشد، به‌ویژه در زنان که بعد از سن یائسگی سطح هورمون استروژن خونشان کاهش می‌یابد.

ویتامین D3:
ویتامین D3 با افزایش جذب کلسیم در روده‌ها و کاهش دفع از کلیه‌ها، برای رشد و استحکام استخوان‌ها ضروری است. کمبود این ویتامین باعث ضعف و شکنندگی استخوان‌ها شده و احتمال بروز استئوپروز (پوکی استخوان) را افزایش می‌دهد. به‌همین دلیل مکمل یاری با کلسیم و ویتامین D3 منجر به افزایش توده استخوانی، کاهش خطر پوکی استخوان و شکستگی‌ می‌شود. همچنین دریافت کلسیم و ویتامین D3 کافی در بیماران مبتلا به استئوآرتریت توصیه می‌شود.

گلوکزآمین و کندروئیتین:
این دو ترکیب از مهم‌ترین ترکیباتی هستند که به طور طبیعی در بدن وجود داشته و در ساخت و ترمیم غضروف مفاصل نقش مهمی دارند. گلوکزآمین و کندروئیتین باعث تسکین درد، بهبود عملکرد و رفع خشکی مفاصل شده و میزان تخریب مفاصل و از دست‌دادن غضروف را بیماران مبتلا به استئوآرتریت کاهش می‌دهند.

منیزیم:
منیزیم ضمن کمک به تشکیل کریستال‌های استخوانی و افزایش جذب کلسیم در بدن، برای حفظ سلامت استخوان‌ها ضروری است، به همین دلیل کمبود منیزیم یکی از عوامل پوکی استخوان به‌شمار می‌رود. چندین مطالعه اثرات مثبتی بین دریافت منیزیم و افزایش تراکم توده استخوانی هم در مردان و هم در زنان نشان داده‌اند.

مس:
مس عنصری مهم در شکل گیری بافت همبند و رشته‌های الاستین و کلاژن غضروف‌های مفصلی به شمار می‌رود. کمبود این ماده معدنی اختلالات بافت پیوندی و کاهش تراکم استخوانی را به دنبال دارد.

ویتامین C:
این ویتامین نیز برای ساخت کلاژن که پروتئین اصلی بافت‌های پیوندی (غضروف، ماتریکس استخوان و تاندون‌ها) است ضروری می‌باشد. ورزش منظم، دریافت ویتامین C و کلسیم کافی برای حفظ سلامت استخوان‌ها در طول زندگی ضروری هستند.

روی:
روی یکی از مهمترین مواد معدنی موجود در استخوان است و نقش مهمی در تحریک سلول‌های استخوان ساز و تشکیل توده استخوانی ایفا می‌کند.

منگنز:
منگنز در تشکیل بافت‌های پیوندی و اسکلتی نقش دارد. همراهی کلسیم با منگنز، روی و مس منجر به افزایش تراکم استخوانی می‌شود.

سلنیوم:
سلنیوم نیز جزئی از سیستم آنتی‌اکسیدانی بدن است که برای حفظ سلامت استخوان‌ها ضروری می‌باشد.

زنجبیل:
از دیرباز زنجبیل برای تسکین درد و ناراحتی‌های اسکلتی-عضلانی استفاده می‌شود چرا که خاصیت ضدالتهابی دارد. زنجبیل حاوی ترکیبات بیولوژیکی فعالی از جمله جینجرول است که می‌تواند درد و ناتوانی را در بیماران مبتلا به استئوآرتریت کاهش دهد.